Reisschema
  Dag 1: Heenreis & Aktur Park
Dag 2: Land of Legends
Dag 3: Mazaka Land
Dag 4: Güven, Göksu, & Ankara
Dag 5: Fun Land, Sincan & Lunasan
Dag 6: ViaSea, Crazy & MOI
Dag 7: Vialand, Fun Lab & Bostanci
Dag 8: Star Park, Florya & Terugreis
 
Dag 3: Mazaka Land

De slaap is van vrij korte duur want de bus zal om 7 uur weer vertrekken. De wekker gaat dus voor 6 uur al af en even later zitten we allemaal met slaperige blik aan het ontbijt.

De chauffeur van onze bus heeft zich verslapen en komt geschrokken aangerend. Een kwartiertje later dan gepland zetten we koers naar Kayseri.

Het is vandaag deels cultuurdag want we bezoeken een gedeelte van Cappadocia (Kapadokya in het Turks). Het landschap ziet er bijna buitenaards uit en doet een beetje denken aan Bryce Canyon. De 3 vulkanen in het gebied hebben een rotsformatie opgeleverd bestaande uit verschillend gekleurde lagen. Omdat het steen vrij zacht is en gemakkelijk te bewerken hebben christenen hier zo’n 2000 jaar geleden grotwoningen uitgegraven. We maken 2 tussenstops vanwaar we een prachtig uitzicht hebben over het gebied en dalen dan af naar het openluchtmuseum van Göreme.

Na de introductie van onze gids, die de hele trip met ons mee reist, hebben we 2 uur om het museum te bewonderen. Er zijn verschillende grotkerken uitgehouwen en voorzien van fresco’s. Het is leuk om een keer gezien te hebben maar na 4 of 5 van de verblijven te hebben gezien is de rest eerlijk gezegd veel van hetzelfde. Het gebied wordt uiteraard toeristisch gezien goed uitgemolken met de grote hoeveelheid koopwaar, vooral bij de stopplaatsen onderweg. Ik moet wel zeggen dat de verkopers zich hier gelukkig niet teveel opdringen.

Lunch is vandaag niet geregeld. Er zijn bij Göreme diverse stalletjes met eetwaren maar er zit niet direct iets bij wat me enorm aanspreekt, in ieder geval niet om mee te nemen in de bus onderweg.

We rijden weer een flink stuk door naar Mazaka Land, aan de andere kant van Kayseri. Mazaka is een klein park dat alleen bestaat uit attracties van de italiaanse makers EOS. Het park is zich druk aan het ontwikkelen en is erg trots op hun nieuwe kartbaan, die er inderdaad erg goed uitziet.

Bij binnenkomst krijgen we allemaal een kaartje met 80 lira voor de attracties. Het is vrij vroeg in de middag en er is om deze tijd nog vrijwel niemand in het park, afgezien van 53 enthousiastelingen. De hele ploeg slaat direct rechtsaf voor de spinning coaster Magic Lights, uiteraard van EOS Rides. De magie gaat er echter zeer snel vanaf als de operator verteld dat de baan alleen voor kinderen toegankelijk is. De manager van dienst wordt er snel bijgehaald en na wat discussie mogen we toch instappen, zij het met slechts 8 personen tegelijk omdat de trein anders niet boven zou komen. Ik zit in het eerste groepje van 8 en kom al snel tot de ontdekking dat de afdaling nogal een headbanger is. Het tweede rondje zijn we dus al meteen minder enthousiast.

Na het maken van een paar foto’s van een 8-tal mede ECC’ers, lopen we door naar de tegenover gelegen Cheetah Hunt. Daar zit men al te wachten op meer passagiers omdat de trein pas lijkt te vertrekken als die voldoende is gevuld. Onder hard stampende bastonen stappen we in en verlaten we even later het station. Cheetah Hunt is een flinke hoeveelheid track op een relatief klein oppervlak wat betekent dat het een behoorlijk bochtig circuit betreft. De rit is zeker niet verkeerd en ook hier worden we twee keer rond gestuurd.

Dan zijn er 13 lira verbruikt (nog geen 2 euro) en wordt het zoeken naar een andere attractie die én open is én er interessant uitziet. We proberen de kleine Disk’O. Na het instappen verdwijnt het platform in rustig tempo naar beneden en dan begint de schijf rond te draaien. Verder gebeurt er vooralsnog niets. Het duurt een aanzienlijke tijd voordat de schijf langzaam heen en weer gaat schommelen en dan nog niet veel meer dan een paar meter uitslaat. Blijkbaar is er een mankement aan de attractie want na ons wordt deze direct gesloten.

Het reuzenrad is redelijk hoog en geeft een mooi uitzicht over het parkje en de nieuwe kartbaan in het bijzonder. In de facade van het Colosseum blijkt zich nog een darkride te bevinden waarvan het niet meteen duidelijk is wat het voorstelt. Het blijkt deels een ghost train te zijn met veel scenes in stijl van de romeinse tijd. De wagens beweging zich uiterst traag door het gebouw en de scenes liggen ver uit elkaar met lege ruimtes daartussen. Dit maakt de rit nogal saai. Jammer want van buiten ziet het er schitterend uit.

Er is nog een mini versie van een starflyer die de best vermakelijk is en verder doe ik nog 2 ritjes Cheetah Hunt. Intussen blijkt de Magic Lights er de brui aan te hebben gegeven. Het is niet helemaal duidelijk wie daarvoor verantwoordelijk waren. Daarna is het weer voedertijd en worden we door het park getrakteerd op hamburgers.

Het is nog ruim 3 uur rijden naar Ankara. Onderweg stoppen we nog even voor snacks. De koers van de lira is duidelijk erg laag. Ik koop een literfles Fanta, een liter ananassap, een zak chips, een zak zoute stengels en een rol pepermunt voor omgerekend 2,25.

Het inchecken in het Ankara Hotel, in het centrum van de stad, gaat lekker snel en de kamer is enorm groot en ziet er erg luxe uit. Het is kennelijk alleen weer lastig om de wifi werkend te krijgen maar uiteindelijk werk ik op het account van de receptionist.

Morgen kan worden uitgeslapen en gaan we in de middag, als de lunaparken openen, pas weer op pad.